1. موفقیت در سازمان های کارآفرینانه اجتماعی معمولا با گزاره های تغییر کیفیتی به جای گزاره های رشد کمیتی مورد اندازه گیری و سنجش قرار می‌گیرد( میرک زاده، بهرامی۱۳۹۰).

ویژگی های عمومی سازمان های کارآفرینانه اجتماعی کوچک و سازمان های کارآفرینانه اقتصادی عبارتند از:

1. 1. تلاش های محلی در ایجاد محصولات و خدمات مبتکرانه را به وجود می آورند که معمولا به طور محلی ایجاد شده اند.

1. 1. 1. تجربه می‌کنند و اغلب طرق مختلف آزمون کردن را می‌سازند و از تنوعی از رویکردها برای رسیدن به روش های قابل ‌کار بد استفاده می‌کنند.

   

1. 1. هر دو دارای رهبرانی هستند که دارای تعهد بسیار بالا به کسب و کارشان هستند.

1. هر دو حداقل در آغاز کار، دستیابی به نیازهای مردم محلی را جستجو می‌کنند و به طور وسیع به وسیله آن ها مورد حمایت قرار می گیرند( میرک زاده، بهرامی۱۳۹۰).

۲-۲-۲ تأمین مالی

از جمله عوامل مهم و کلیدی در رشد اقتصادی کشورها و به ویژه کشورهای در حال توسعه، تجهیز منابع مالی به مظور تأمین نیازهای فعالیت های اقتصادی مؤثر است و در این ارتباط کشورهای جهان سعی بر آن دارند تا ضمن بسط و توسعه نظام مالی توانمند و پویا و ایجاد تغییرات متنوع متناسب با زمان و نیاز، در راستای افزایش رشد اقتصادی و رفاه عمومی گام بردارند. منظور از منابع مالی، منابعی است که با بهره گرفتن از ابزارهای تأمین مالی چه به صورت مستقیم(نقدی) و چه به صورت غیرمستقیم، حاصل می‌آید. و هدف نظام مالی در حقیقت ایجاد رابطه منطقی بین دارندگان وجوه(سرمایه گذاران) و کسانی که نیاز به تأمین مالی دارند،(سرمایه پذیر) می‌باشد. این روش ها در نهایت تبدیل به سرمایه می‌گردند(درگاهی،۱۳۸۵).

کارآفرینی فرایند اشتغال زایی و کسب سود از ترکیب ارزشمند منابع می‌باشد. پیچیدگی و رقابت رو به رشد موجود در دنیای امروز که البته با تحولات سریع محیط بین الملل و گذر از جامعه صنعتی به جامعه اطلاعاتی و نیز تغییر اقتصاد ملی به اقتصاد جهانی همراه است، باعث رشد و توسعه اقتصادی کشورها، افزایش بهروری، ایجاد اشتغال و رفاه اجتماعی شود. در این بین به دست آوردن وجوه مورد نیاز برای راه اندازی کسب و کارها، همواره به عنوان یک چالش برای کارآفرینان مطرح بوده است. فرایند به دست آوردن وجوه مورد نیاز ممکن است ماه ها به طول انجامد و کارآفرینان را از حرفه مدیریت کسب و کارها منصرف کند. از سوی دیگر، بدون تأمین مالی کافی کسب و کارهای نو پا هرگز به موفقیت نخواهد رسید و کمبود سرمایه گذاری موجب بسیاری از شکست ها در کسب و کار جدید محسوب می‌گردد. از این رو می توان طیف گسترده ای از منابع مالی(با امکان پذیری و هزینه های گوناگون).، در دسترس کارآفرینان قرار دارد و روش های متفاوتی برای طبقه بندی آن ها پیشنهاد شده است(آقاجانی و همکاران،۱۳۸۸).

۲-۲-۳ انواع تقسیم بندی روش های تامین منابع مالی

انواع منابع تأمین مالی در کشور به دو دسته ی منابع مالی بدون هزینه و منابع مالی با هزینه تقسیم بندی می شود. منابع مالی بدون هزینه شامل پیش دریافت از مشتریان، بستانکاران تجاری، سود سهام پرداختنی و هزینه های پرداختنی است. منابع مالی با هزینه به دو دسته منابع داخلی(سود انباشته) و منابع خارجی(تسهیلات کوتاه مدت و بلند مدت و انتشار سهام جدید) تقسیم می شود)ون هورن،۱۳۷۱).

بر اساس نظر مودیگلیانی و میلر (۱۹۵۸) تحت شرایط فرضی خاص، چگونگی تأمین مالی و در نتیجه ساختار سرمایه ی شرکت، تأثیری بر ارزش شرکت نداشته است(ون هورن،۱۳۷۱). بر اساس نظر آنان به دلیل انجام فرایند آربیتراژ، ارزش شرکت به چگونگی تأمین مالی و ساختار سرمایه ی شرکت ارتباط نداشته است.

مایر(۱۹۸۹) ساختارهای مالی شرکت ها را در هشت کشور مختلف صنعتی طی دوره ی ۱۹۷۰-۸۵ بررسی و مقایسه ی کرد. در مطالعه ی دیگر سینگ و حمید(۱۹۹۲) و سینگ(۱۹۹۵)، روش های تأمین مالی پنچاه کشور توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه را بررسی کردند. نتایج اصلی این مطالعه به صورت زیر است.

1. 1. شرکت های واقع در کشورهای در حال توسعه، بیشتر از منابع خارجی برای تأمین مالی استفاده می‌کنند.

1. شرکت های واقع در کشورهای در حال توسعه، برای افزایش خالص دارایی های خود بیشتر به انتشار سهام جدید روی می آورند.

کوربت و جنکینس(۱۹۹۴)، در مطالعه ای روش های تأمین مالی کشورهای توسعه یافته را در دوره ی ۱۹۷۰- ۸۹ بررسی کردند. همچنین دمیروک کانت و ماکسی موویچ(۱۹۹۶)، ساموئل(۱۹۹۶) و سرلیتس و پینو(۲۰۰۴) در زمینه نظریه ی تأمین مالی و ساختار سرمایه ی شرکت ها پژوهش هایی داشته اند. سازمان های خیریه، شرکت‌های سودآور و سازمان‌های عمومی به طور یکسان همه با یک مشکل اساسی روبه رو هستند:

کارآفرینان اجتماعی چگونه می‌توانند از منابع برای دستیابی به مأموریت و اهداف سازمان استفاده کنند؟ درآمد ساختار سازمان های خیریه پیچیده تر از سازمان‌های سودآور و سازمان‌های عمومی هستند، و سازمان‌های اجتماعی به طور معمول ترکیبی از منابع درآمد مختلف است است که عبارتند از:

• • منشأ، (بخش دولتی، بازار، سرمایه، سازمان‌ها، منابع منحصربه فرد).

• • نوع، ( پولی یا جنسی به عنوان مثال، زمان؛ کالا، خدمات).

• • هدف، ( انتقال مانند هدایا، کمک های مالی، و یا مبادلات کالا و خدمت برابر پول و معاملات دیگر).

• • تشریفات( مبادلات مبتنی برقرارداد، انتقال معاملات، کمک های مالی رسمی).

• • منبع (کمک های مالی، هزینه های کاربر، فروش کالا و خدمات).

• محدویت( بودجه محدود و یا نامحدود(آنهیر،۲۰۰۵)^[۲۴].

طبقه بندی ها بیشتر به وسیله منشأ و منبع معرفی می‌شوند و معمولا مورد استفاده قرار می گبرد که عبارتند از:

• • هزینه های عمومی که شامل:

• • کمک های مالی، قراردادها، مشارکت مستقیم دولت در حمایت از فعالیت های سازمان و برنامه های خاص

• • نقل و انتقالات قانونی، مشارکت مثلا مشارکت دولت که برای پشتیبانی از سازمان در اجرای برنامه های عمومی لازم الاجرا خواهد بود، و

• • ‌پرداخت شخص ثالث، پرداخت و بازپرداخت های عیر مستقیم دولت به سازمان برای ارائه خدمات به افراد ( بیمه بهداشت و درمان، پرداخت برای مراقبت روز).

• • بخش خصوصی که شامل:

• • تخصیص مؤسسه‌ خیریه، کمک های مالی به اعضای مؤسسه‌، عملیات مؤسسه‌، انجمن ها

• • کمک های مالی کسب و کارها یا شرکت ها، که به طور مستقیم توسط شرکت‌ها یا کسب و کارها ارائه شود.

• • کمک های فردی، کمک های مستقیم که توسط افراد ارائه می شود.

• • هزینه های خصوصی و مسولیت ( هزینه برنامه): که در اصل شامل چهار نوع کسب و کار یا درآمد تجاری است.

• • هزینه های خدمات: هزینه هایی که مشتریان به نمایندگی ها برای ارائه خدماتی که فراهم می‌کنند پرداخت می‌کنند (هزینه های بهداشت و مراقبت روزانه).