۳-۵-۳-۲ مسایل تشخیصی مربوط به فرهنگ

تنوع فرهنگی قابل توجهی در بروز اختلال اضطراب فراگیر وجود دارد. برای مثال، در برخی فرهنگ ها، علایم جسمانی شکل غالب بیان اختلال می‌باشد، در حالی که در برخی دیگر از فرهنگ ها علایم شناختی غالب می‌باشد. این تفاوت معمولا بیشتر در بروز اولیه اختلال مشهود می‌باشد و در طول زمان سایر علایم ظاهر می شود.هیچ گونه شواهدی مبنی بر اینکه کدام گرایش از نگرانی شدید مربوط به فرهنگ می‌باشد، با این وجود، موضوع های نگرانی ممکن است ویژه فرهنگ باشد. بسیار مهم است که هنگام ارزیابی نگرانی ها، بافت اجتماعی فرهنگی در نظر گرفته شود(DSM-5,2013).

۴-۵-۳-۲ پیامد های عملکردی اختلال اضطراب منتشر

افراد دارای این اختلال ابتدا به دنبال درمان نه برای نگرانی و اضطراب؛ بلکه برای اشکال در خواب، تنش های عضلانی، بی قراری، خستگی و پریشانی، هستند. این نقص های شناختی اولیه، به همراه جلوه های ثانویه جسمانی اضطراب، به توانایی فرد برای کار کردن، ارتباط، گذراندن اوقات فراغت، آسیب می رساند. اختلال اضطراب منتشر خطر بروز دوره های بعدی افسردگی، خود درمانی به وسیله الکل، شکایت های جسمانی را افزایش می‌دهد. افراد دارای اختلال اضطراب منتشر، غالبا یک دیدگاه تحریف شده نسبت به خطرات و تهدیدها دارند( آلگولندر^[۹۹]، ۲۰۱۲). نگرانی شدید به ظرفیت افراد برای انجام سریع و با کفایت امور چه در خانه یا در محل کار آسیب می رساند. نگرانی انرژی و زمان می‌گیرد. مهم تر اینکه، نگرانی شدید به توانایی افراد برای تشویق اعتماد به نفس در کودکانشان آسیب می رساند. اختلال اضطراب فراگیر با ناتوانی و آشفتگی مرتبط است که مستقل از اختلال های همبود است، و بسیاری از بزرگسلان غیر بستری با این اختلال به طور جدی ناتوان هستند(DSM-5,2013).

۶-۳-۲ اختلال اضطرابی وابسته مصرف مواد و دارو

۱-۶-۳-۲ ویژگی های تشخیصی اختلال اضطرابی وابسته مصرف مواد و دارو بر مبنای ملاک های تشخیصی DSM-5

ویژگی ضروری اختلال اضطرابی وابسته به مصرف مواد/ دارو، علایم غالب وحشت زدگی یا اضطراب است (ملاک الف) که قضاوت می شود معلول تاثیرات مواد(مانند مدت سوء مصرف، یا بروز مسمومیت) می‌باشد. علایم وحشت زدگی و یا اضطراب باید در طول مدت یا بلافاصله بعد از مسمومیت یا ترک و یا بعد از مصرف دارو ظاهر شوند و مواد یا دارو باید قادر به ایجاد علایم باشند(ملاک ب). اختلال اضطرابی وابسته به مصرف مواد/ دارو که به سبب تجویز دارو برای اختلال های روانی یا ساایر شرایط پزشکی ایجاد شده اند، باید شروع آن زمانی باشد که افراد دارو را دریافت می‌کنند(یا در طول مدت ترک، اگر ترک مرتبط با دارو باشد). در صورتی که دارو قطع شود، علایم وحشت زدگی یا اضطراب معمولا برای مدت ‌هفته‌ها یا یک ماه، بهبود پیدا می‌کند و یا از بین می رود( بسته به نیمه عمر مواد/دارو و نیز وجود ترک). تشخیص اختلال اضطرابی وابسته به مصرف مواد/دارو نباید داده بشود اگر شروع علایم وحشت زدگی یا اضطراب مقدم بر مسمومیت و یا ترک مواد/دارو باشد، و یا اگر علایم برای مدت قابل ملاحظه (معمولا بیشتر از یک ماه) از زمان ترک یا مسمومیت شدید وجود داشته باشد. اگر علایم وحشت زدگی یا اضطراب برای مدت زمان قابل توجه وجود داشت، دیگر علت ها برای علایم باید در نظر گرفته شود.

تشخیص اختلال اضطرابی وابسته به مصرف مواد/دارو تنها زمانی به جای تشخیص مسومیت مواد یا ترک مواد به کار برده می شود که علایم ملاک الف تصویر بالینی غالب باشد و برای کسب توجه بالینی به قدر کافی شدید باشد.

جدول ۶-۲: ملاک های تشخیصی DSM-5 برای اختلال اضطرابی وابسته مصرف مواد و دارو

الف) حمله های وحشت زدگی یا اضطراب تصویر بالینی غالب می‌باشد.

ب) شواهدی از تاریخچه، آزمایشات بدنی، یافته های آزمایشگاهی هرهر دو مورد(۱) و(۲) را شامل می شود:

۱٫ علایم ملاک (الف) بلافاصله بعد از مسمویت مواد یا ترک و یا مصرف دارو بروز پیدا کند.

۲٫ مواد/دارو مصرفی قادر باشد علایم در ملاک (الف) را ظاهر سازد.

ج) اختلال های اضطرابی که معلول مصرف مواد/دارو نیستند، توضیح بهتری برای این اختلال نیست.این گونه شواهد از اختلال اضطرابی مستقل باید شامل توضیح ذیل گردد:

علایم اختلال اضطرابی باید مقدم بر شروع مصرف مواد/دارو باشد؛ علایم باید برای مدت زمان قابل توجه( به طور مثال حدود ۱ ماه) بعد از متوقف شدن علایم حاد ترک یا مسمویت شدید، ادامه داشته باشد؛ یا سایر مدارک و شواهد برای وجود اختلال اضطرابی مستقل از مصرف مواد/ دارو وجود داشته باشد( از جمله تاریخچه ای از دوره های بازگشتی مرتبط با عدم مصرف مواد/دارو).

د) اختلال منحصراً در طول دوره دلیریوم بروز پیدا نکند.

ه) اختلال از نظر بالینی موجب آشفتگی در عملکرد اجتماعی، شغلی، و یا دیگر حوزه های مهم باشد.

توجه: این تشخیص تنها زمانی به جای تشخیص مسومیت مواد یا ترک مواد به کار برده می شود که علایم ملاک الف تصویر بالینی غالب باشد و برای کسب توجه بالینی به قدر کافی شدید باشد.

۲-۶-۳-۲ همه گیری اختلال اضطرابی وابسته به مصرف مواد و دارو

همه گیری اختلال های وابسته به مصرف مواد/دارو چندان واضح نیست. اطلاعات جمعیت عمومی نشان می‌دهد که این اختلال با همه گیری۱۲ ماهه ۰٫۰۰۲% ، نادر می‌باشد. با این وجود در جمعیت بالینی، همه گیری احتمالا بالاتر است(DSM-5,2013).

۷-۳-۲ اختلال اضطرابی وابسته به سایر شرایط پزشکی

۱-۷-۳-۲ ویژگی های تشخیصی اختلال اضطرابی وابسته به سایر شرایط پزشکی بر مبنای ملاک های تشخیصی DSM-5

ویژگی اساسی اختلال اضطرابی وابسته به سایر شرایط پزشکی، اضطراب معنادار بالینی که تاثیرات فیزیولوژیکی سایر شرایط پزشکی بهترین توضیح برای آن می‌باشد. علایم می‌تواند شامل علایم غالب اضطراب و حمله وحشت زدگی باشد (ملاک الف). قضاوت درباره اینکه شرایط پزشکی بهترین توضیح اختلال است، باید بر مبنای شواهدی از تاریخچه، معاینات جسمانیو یا یافته های آزمایشگاهی باشد (ملاک ب). به علاوه، باید در نظر داشت که علایم در حوزه سایر اختلال های روانی در نظر گرفته نشود، به ویژه، اختلال سازگاری همراه با اضطراب، به صورتی که محرک استرس زا شرایط پزشکی باشد(ملاک ج). در این موارد، افراد با اختلال سازگاری به طور خاص درباره معنا و پیامدهای مرتبط با شرایط پزشکی آشفتگی دارند. در صورتی که علایم اضطراب تنها در مدت دوره دلیریوم بروز پیدا کند، تشخیص این اختلال داده نمی شود. علایم اضطراب باید موجب آشفتگی معنادار بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، و یا در دیگر حوزه های مهم باشد( ملاک د).