آورد.
ماده ٩ – ١ – رییس کمیسیون حقوق بشر باید گروهى متشکل از ٣ عضو کمیسیون حقوق بشرى که در
ضمن از نمایندگان کشورهاى طرف این کنوانسیون نیز به شمار مى آیند، تعیین خواهد نمود تا کلیه
گزارشهایى را که کشورهاى طرف این کنوانسیون بر طبق ماده ٧ ارائه مى نماید مورد رسیدگى قرار مى دهند.
٢- اگر در بین اعضاى کمیسیون حقوق بشر نمایندگانى از کشورهاى طرف این کنوانسیون وجود نداشته
باشد و یا اگر تعداد این نمایندگان کمتر از سه نفر باشد، در آن صورت دبیرکل سازمان ملل بعد از مشورت با کلیه کشورهاى طرف این کنوانسیون، نماینده و یا نمایندگانى از کشورهاى طرف این کنوانسیون که از
اعضاى کمیسیون حقوق بشر هستند تعیین خواهد کرد تا در کارگروهى که برطبق بند یک این ماده تشکیل
شده است شرکت نمایند تا آن هنگام که نمایندگان کشورهاى طرف این کنوانسیون به عضویت کمیسیون
حقوق بشر انتخاب شدند.
٣ – این گروه مى تواند قبل از شروع یا بعد از پایان جلسه کمیسیون حقوق بشر در طى مدتى که بیش از ۵
روز نخواهد بود تشکیل جلسه دهد تا کلیه گزارشهاى ارائه شده طبق ماده ٧ را بررسى نماید.
ماده ١٠ – ١ – کشورهاى طرف قرارداد این کنوانسیون به کمیسیون حقوق بشر این اختیار را مى دهند که
الف – از ارگانهاى سازمان ملل درخواست نماید، در هنگام ارسال نسخ دادخواست‌ها طبق ماده ١۵ کنوانسیون
بین المللى در مورد ریشه کن کردن کلیه اشکال نژادپرستى توجه آن را به شکایات مربوط به اعمالى که در
ماده ۶ این کنوانسیون ذکر گردیده است، نیز جلب نمایند.
ب – این کنوانسیون، تهیه فهرستى از افراد، سازمان‌ها، مؤسسات و نمایندگان دولت‌ها، که ادعا شده است
مسئول جنایت عنوان شده در ماده ٢ این کنوانسیون مى باشند و همچنین آنهایى که توسط کشورهاى
طرف این کنوانسیون اقدامات قضایى در مورد آن ها به عمل آمده است بر اساس گزارشهاى ارکان ذى صلاح
ملل متحده گزارشهاى ادوارى ارائه شده توسط کشورهاى طرف این کنوانسیون.
ج – درخواست اطلاعات از ارکان ذى صلاح سازمان ملل در مورد اقدامات اتخاذ شده توسط مقامات مسئول اداره سرزمینهاى تحت قیمومیت وزیر خودمختار و کلیه سرزمینهاى دیگرى که قطعنامه شماره ١۵١۴ مورخ ١۴ دسامبر ١٩۶٠ مجمع عمومى سازمان ملل شامل آنان مى گردد و درباره آن افرادى که ادعا شده است مسئول جنایتهاى مذکور در ماده ٢ کنوانسیون بوده و به نظر مى رسد که تحت صلاحیت ادارى و سرزمینى آن مى باشند.
٢- تا زمان نیل به مقاصد اعلامیه اعطاى استقلال به کشورها و مردم تحت استعمار، مندرج در قطعنامه ١۵١۴ مجمع عمومى سازمان ملل مقررات این کنوانسیون، به هیچ وجه حق تسلیم دادخواست که توسط دیگر اسناد بین المللى و یا سازمان ملل متحد و مؤسسات تخصصى آن اعطاء گردیده است، محدود نخواهد
کرد.
ماده ١١ – ١- اعمالى که در ماده ٢ این کنوانسیون ذکر گردیده است نباید از لحاظ استرداد مجرمین جرم
سیاسى تلقى گردد.
٢ – کشورهاى طرف این کنوانسیون تعهد مى نمایند که در چنین مواردى طبق قوانین خود و معاهدات معتبر، اجازه استرداد مجرمین را بدهند.
ماده ١٢- اختلافات بین کشورهاى طرف قرارداد این کنوانسیون در مورد تفسیر موارد اجرا و اجراى این
کنوانسیون از طریق مذاکره نیز حل و فصل نشده باشد باید بر اساس درخواست کشورهاى طرف اختلاف به دیوان بین المللى دادگسترى ارجاع گردد به غیر از مواردى که طرفین این اختلاف در مورد حل و فصل اختلاف به نحوه دیگرى توافق کرده باشند.
ماده ١٣- این کنوانسیون براى امضاء توسط همه کشورها مفتوح مى باشد، هر کشورى که این کنوانسیون
را قبل از به اجرا در آمدن امضاء نکند، مى تواند بعدا به آن ملحق شود.
ماده ١۴ – ١- کنوانسیون حاضر موکول به تصویب مى باشد. اسناد تصویب نزد دبیرکل سازمان ملل تودیع
خواهد شد.
٢ – الحاق به کنوانسیون از طریق توابع اسناد الحاق نزد دبیرکل ملل متحد صورت خواهد گرفت.
ماده ١۵ – ١ – کنوانسیون حاضر سى روز پس از تودیع بیستمین سند تصویب یا الحاق نزد دبیرکل سازمان
ملل، نافذ خواهد بود.
٢ – در مورد هر کشورى که کنوانسیون حاضر از این پس از تودیع بیست سند تصویب یا الحاق، مورد تصویب قرار داد و یا به کنوانسیون ملحق شده، این کنوانسیون به روز پس از تاریخى که دولت مذبور سند تصویب یا الحاق خود را تودیع کرده‌است، قابلیت اجراء خواهد کرد.
ماده ١۶ – کشور عضو ممکن است طى تذکاریه کتبى به دبیرکل ملل متحد، کناره گیرى خود را ازکنوانسیون
اعلام نماید این کنار ه گیرى یک سال بعد از تاریخ دریافت اخطاریه توسط دبیر کل سازمان ملل به اجراء
درخواهد آمد.
ماده ١٧ – ١ – هر گونه درخواست به منظور اصلاح این کنوانسیون مى تواند در هر زمان توسط هرکشور عضو، طى تذکاریه کتبى خطاب به دبیرکل سازمان ملل، صورت گیرد.
٢ – اگر قرار باشد اقداماتى در مورد یک چنین تقاضایى صورت گیرد، مجمع عمومى سازمان ملل متحد در
مورد آن ها اتخاذ تصمیم خواهند نمود.
ماده ١٨ – دبیرکل سازمان ملل باید موارد ویژه ذیل را به اطلاع کشورهاى عضو برساند
١ – امضاء تصویب، الحاق طبق مواد ١٣ و ١۴
٢ – تاریخ به اجراء در آمدن کنوانسیون طبق ماده ١۵
٣ – کناره گیرى طبق ماده ١۶
۴- تذکاریه طبق ماده ١٧
ماده ١٩ –
١- کنوانسیون حاضر که متنهاى چینى، انگلیسى، فرانسه، روسى، اسپانیول آن به طور یکسان
معتبر مى باشد، در بایگانیهاى سازمان ملل متحد تودیع خواهد شد.
٢ – دبیرکل سازمان ملل نسخ گواهى شده این کنوانسیون را به تمام کشورها ارسال خواهد داشت.
نتیجه گیری
نتیجه گیری:
