در این مرحله کودک می ­تواند درک نگهداری ذهنی را از طریق استفاده از سه نوع استدلال اینهمانی^[۱۱۷]، جبران^[۱۱۸] و برگشت پذیری^[۱۱۹] توضیح دهد. اینهمانی یعنی کودک یک شیء را به رغم برخی تغییرات ظاهری آن، همانی که بوده درک کند. برای مثال اگر کودک چنین استدلال کند که به لیوان­ها آبی افزوده یا کاسته نشده است ‌بنابرین‏ مساوی هستند، این استدلال اینهمانی ‌می‌باشد (وندر زندن، ۲۰۰۱، ترجمۀ گنجی، ۱۳۹۰؛ کرین، ۱۹۴۳، ترجمۀ خویی نژاد و رجایی، ۱۳۸۴). در استدلال جبران کودک چنین استدلال می­ کند که تغییر در یک بعد بر اثر تغییر در ابعاد دیگر جبران می­ شود. برای مثال اگر کودک در پاسخ به پرسش­های نگهداری ذهنی مایع استدلال کند که این لیوان بلند­تر و لیوان دیگر پهن­تر است، ‌بنابرین‏ آن ها مساوی­اند. این استدلال را استدلال جبران می­نامند. همچنین در استدلال برگشت­پذیری کودک به توانایی انجام دادن یک عمل در جهت معکوس نائل می­ شود. برای مثال او می­فهمد که با برگرداندن آب در لیوان قبلی، حالت اولیه بر می­گردد (همان).

ب- تفکر اجتماعی

در مرحلۀ عملیات عینی کودک می ­تواند دیدگاه­ های دیگران که ممکن است با دیدگاه­ های او متفاوت باشد را درک کند. طبق نظر پیاژه، تعامل­های اجتماعی کودک با دیگران برای رهایی از خود­مداری، از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. زیرا کودک در طی این تعاملات ناگزیر است برای تأیید نظرات خود، نظرات دیگران را نیز بررسی کند (وادزورث، ۱۹۸۴، ترجمۀ امین یزدی و صالحی فدری، ۱۳۷۸).

پ-طبقه بندی

مهارت دیگری که در مرحلۀ عملیات عینی توسعه می­یابد، توانایی طبقه ­بندی^[۱۲۰] یا گروه­بندی اشیاء است. کودک در این مرحله می ­تواند اشیاء را به طور مرتبه­ای طبقه ­بندی کند، روابط درون گنجی طبقه­ای^[۱۲۱] را بفهمد، و آن ها را زنجیره­سازی کند (اشیاء را بر حسب اندازه یا بر­مبنای حروف الفبا دسته­بندی کند)، و اصول تقارن و تقابل بین آن ها را درک کند (دو برادر، برادر یکدیگر هستند) (ال. سولسو، ۱۹۳۳، ترجمۀ ماهر، ۱۳۸۱).

1. 1. . cognitive development ↑

1. 1. ۱٫ Ellay ↑

1. 1. ۲٫ Lietz ↑

1. 1. ۳٫ Denton & West ↑

1. 1. ۴٫ Anderjs Geske & Antra Ozola ↑

1. 1. ۱٫ Hanon & Brown ↑

1. 1. ۲٫ Zachopoulou ↑

1. 1. ۳٫ Perera ↑

1. 1. ۴٫ Kontopoulou ↑

1. 1. ۵٫ Rosetti ↑

1. 1. ۱٫ Nores & Barnett ↑

1. 1. ۱٫ sensorimotor ↑

1. 1. ۲٫ preoperational ↑

1. 1. ۳٫ Concrete operations ↑

1. 1. ۴٫ Formal operations ↑

1. 1. ۱٫ development ↑

1. 1. ۲٫ growth ↑

1. 1. ۱٫ Fun and challenging puzzle test ↑

1. 1. ۱٫ Mussen ↑

1. 1. ۱٫ Sandstrom ↑

1. 1. ۲٫ Woolfolk ↑

1. 1. ۳٫ Rice ↑

1. 1. ۱٫ Vander Zaden ↑

1. 1. ۱٫ Physical development ↑

1. 1. ۲٫ Arnord Gesell ↑

1. 1. ۳٫ maturation ↑

1. 1. ۴٫ Thelen & Adolph ↑

1. 1. ۵٫ Gesell & Ilg ↑

1. 1. ۱٫ moral development ↑

1. 1. ۲٫ Sigmund Freud ↑

1. 1. ۳٫ Piaget ↑

1. 1. ۴٫ George Herbert Mead ↑

1. 1. ۵٫ James Baldwin ↑

1. 1. ۱٫ Larnz ↑

1. 1. ۲٫ Goodall ↑

1. 1. ۳٫ Raine ↑

1. 1. ۴٫ Hoffman ↑

1. 1. ۵٫ Freud ↑

1. 1. ۶٫ Bandura ↑

1. 1. ۷٫ Lawrence Kohelberg ↑

1. 1. ۸٫ Stams at all ↑

1. 1. ۱٫ Herman ↑

1. 1. ۱٫ Kant ↑

1. 1. ۲٫ Hare and Rolls ↑

1. 1. ۱٫ preconventional level ↑

1. 1. ۲٫ Conventional level ↑

1. 1. ۳٫ Postconventional level ↑

1. 1. ۴٫ Stams at all ↑

1. 1. ۱٫ Psychosexual development ↑

1. 1. ۲٫ Erik Erikson ↑

1. 1. . free association : در این روش بیمار به گفتن هرچه به ذهنش خطور می‌کند ترغیب می شود تا بازگویی غیر ارادی افکار ناهشیار امکان پذیر شود. ↑

1. 1. ۴٫ Biological maturation ↑

1. 1. ۱٫ id ↑

1. 1. ۲٫ ego ↑

1. 1. ۳٫ superego ↑

1. 1. ۱٫ psychosocial development ↑

1. 1. ۱٫ Brown & Lowis ↑

1. 1. ۲٫ Tatala ↑

1. 1. ۱٫ Jean piaget ↑

1. 1. ۲٫ Jermes. Bruner ↑

1. 1. ۳٫ Lev semenovich vygotsky ↑

1. 1. ۴٫ Flavell ↑

1. 1. ۵٫ Simatwa ↑

1. 1. ۱٫ genetic epistemology ↑

1. 1. ۲٫ Knight & sutton ↑

1. 1. ۳٫ constructivism ↑

1. 1. ۴٫ Tudge ↑

1. 1. ۱٫ Eggen ↑

1. 1. ۲٫ Kauchak ↑

1. 1. ۳٫ equilibration ↑

1. 1. ۴٫ schema ↑

1. 1. ۵٫ Festco & McClure ↑

1. 1. . Scheme 6 ↑

1. 1. ۷٫ Slavin ↑

1. 1. ۱٫Wadsworth ↑

1. 1. ۲٫ adaptation ↑

1. 1. ۳٫ assimilation ↑

1. 1. ۴٫ accommodation ↑

1. 1. ۱٫ structure ↑

1. 1. ۲٫ Baylr and Asnvmn ↑

1. 1. ۳٫ Bandura ↑

1. 1. ۴٫ McDonald’s ↑

1. 1. ۱٫ Aynhldr & Piaget ↑

1. 1. ۲٫ Blake & Pope ↑

1. 1. ۱٫ Meyer ↑

1. 1. ۲٫ Dusek ↑

1. 1. ۳٫ Simatwa ↑

1. 1. ۴٫ Flavell ↑

1. 1. . Object Permanece 5 ↑

1. 1. ۱٫ Primary circular reactions ↑

1. 1. ۲٫ Secondary circular reactions ↑

1. 1. ۳٫ conservation ↑

1. 1. ۴٫ Making interesting sights lasts ↑

1. 1. ۵٫ Tertiary circular reactions ↑

1. 1. ۶٫ mental combinations ↑

۱-۷-۲-۵-۱- عناصر ساختاری تروریسم

بیشتر عملیات‌های تروریستی از یک سری ویژگی و نتایج مشترکی تبعیت می‌کنند. در ذیل به پنج نمونه از عناصر ساختاری تروریسم که در هر اقدام تروریستی به وفور مشاهده می‌گردد، پرداخته می‌شود.

۱-۷-۲-۵-۱-۱- استفاده و یا تهدید به استفاده از خشونت، به صورت غیرقانونى و نامأنوس

مشخصۀ بارز هر اقدام تروریستی، استفاده از هر گونه اعمال خشونت‌آمیزی است که بتوان به واسطۀ آن‌ ها دولت یا گروه‌ها را به انجام مقاصد خود متقاعد کنند. در زمینۀ ریشه‌یابی خشونت می‌توان گفت که این واژه ریشه در کلمۀ «Violence» به معنی تخلف دارد (The Culture of Violence Jaron, 1994: 24). با این حال مفهوم خشونت، دارای معانی مبهمی است و اکثر اندیشمندان بر روی مصداق‌ها در تعریف و حوزۀ شمول آن تأکید می‌کنند. ‌بنابرین‏ اعمال خشونت‌آمیز می‌تواند شامل استفادۀ ناعادلانه و غیرمنطقی از قدرت یا زور که به طور معمول همراه با خشم، شدت بسیار با قصد صدمه زدن به افراد یا اشیاء باشد. ‌بنابرین‏ در جرایم تروریستی، اعمال خشونت روشی برای رسیدن به هدف است. در بزه‌های تروریستی از روش‌های گوناگونی برای اعمال خشونت استفاده می‌شود، اقداماتی نظیر: گروگان‌گیری، بمب‌گذاری، تهدید، تخریب مجازی اطلاعاتی و رایانه‌ای و برخی اعمال مشابه دیگر.

۱-۷-۲-۵-۱-۲- انتخاب طیف وسیعی از بزه‌دیدگان بی دفاع

تروریست‌ها برای بزرگ جلوه‌دادن اعمال خود و استفاده رسانه‌ای، بیشتر آماج‌هایی را که از حساسیت بالا برخوردار هستند یا از تأسیسات حیاتی، مکان‌های عمومی و پرجمعیت برای انجام عملیات تروریستی استفاده می‌کنند. مکان‌های عمومی و شلوغ به دلیل حضور بیشتر شهروندان و افراد عادی، به خصوص زنان و کودکان، بیشترین بزه‌دیدگان تروریستی را به خود اختصاص می‌دهند. ‌بنابرین‏ کشته یا زخمی شدن کودکان یا زنان، بیشترین تأثیر را در عمیق و خشن نشان دادن اقدامات تروریستی نشان می‌دهد به همین دلیل بزه‌های تروریستی به دردناک‌ترین جرایم در تاریخ بشر قلمداد می‌شوند (هاشمی، ۱۳۹۰: ۴۲).

۱-۷-۲-۵-۱-۳- ایجاد رعب و وحشت

همان طور که در اغلب تعاریف مربوط به تروریسم اشاره گردید، ترس، رکن اصلی جرایم تروریستی محسوب می‌شود و همین خصیصه باعث بزرگ جلوه نمودن این اقدامات در سطح دولت‌ها و جامعه شده است. در بسیاری از جرم‌انگاری‌های صورت گرفته، تهدید به عملیات‌های تروریستی نیز در شمول جرایم تروریستی قرار می‌گیرد و این گویای تأثیر روانی بزه‌های تروریستی، به دلیل خصیصۀ خشونت آمیز بودن آن‌ ها است (سلامتی، ۱۳۸۷: ۲۵). در برخی نظام‌های حقوقی، اقدامات خشونت آمیز تروریستی، حتی زمانی که به مرحلۀ اجرایی بزه نرسیده باشد، اما منجر به هراس و بهم ریختن نظم عمومی مردم شده باشد، قابل مجازات خواهد بود. در این زمینه می‌توان به مادۀ ۱-۴۲۱ قانون جزایی فرانسه اشاره نمود که حتی تهدید به استفاده از خشونت نیز در شمول بزه تروریسم قرار می‌گیرد.

۱-۷-۲-۵-۱-۴- سازمان‌یافتگی عملیات‌های تروریستی

اشخاص و گروه‌های تروریستی به صورت هدفمند و گروهی به فعالیت‌های تروریستی اقدام می‌کنند. بزهکاران تروریستی، مکان‌ها یا اهدافی را مورد تهاجم قرار می‌دهند که بتوانند از این طریق به اشاعۀ بیشتر عمل خود در جامعه یا فراتر از آن، یعنی در سطح بین‌الملل اقدام نمایند (هاشمی، ۱۳۹۰: ۴۳). ‌بنابرین‏ اقدامات تروریستی، جنایت‌های عمدی هستند که غایت آن‌ ها فقط تخریب یا صدمه رساندن محض نیست؛ بلکه عاملان با برنامه ریزی قبلی و حساب شده در بلند مدت، دست به اقدامات خرابکارانه‌ای می‌زنند تا معمولاً به اهداف سیاسی و ایدئولوژیک خود دست یابند.

۱-۷-۲-۵-۱-۵- استفاده از ابزارها و شیوه های مدرن

در طول تاریخ اقدامات و فعالیت‌های اشخاص و گروه‌های تروریستی، با پیشرفت جامعه دچار تحول شده و با سخت‌تر شدن و پیشرفته شدن آماج جرم، روش‌های ارتکاب جرایم تروریستی نیز مدرنیزه شده است. تروریسم شیمیایی، هسته‌ای و سایبری نمونه‌ای از رویکرد جدید گروه‌های تروریستی در استفاده از فناوری‌های نوین بشری است. امروزه تروریست‌ها از رسانه های ارتباط جمعی برای موجه نمودن خشونت و عقاید خود و همچنین تحت پوشش دادن وقایع تروریستی در سطح بین‌الملل تلاش می‌نمایند. در طی وقوع حادثۀ تروریستی حتی در محدودترین جوامع بشری، تروریست‌ها از طریق اینترنت و شبکه های اجتماعی قادر هستند که در عرض کوتاه‌ترین زمان به انتشار و تبلیغات عقاید و فعالیت‌های خود اقدام نمایند (جلالی فراهانی، ۱۳۸۵: ۹۴).

۱-۷-۲-۶- تروریسم سایبری

با پیشرفت جوامع در زمینۀ فناوری اطلاعات، ابزارهای ارتکاب جرم توسط بزهکاران در زمینۀ تروریسم تحول یافته است. در یک نگاه کلی، تروریسم سایبری، حاصل تلاقی تروریسم و فضای مجازی یا سایبر است. ریشه‌های مفهوم تروریسم سایبری را می‌توان در دهۀ ۱۹۹۰ میلادی جستجو کرد؛ یعنی زمانی که استفاده از اینترنت رشد فزاینده‌ای یافت و مباحثی نو ظهور تحت عنوان جامعۀ اطلاعاتی را به وجود آورد. اوایل ۱۹۹۰ بود که آکادمی ملّی علوم آمریکا گزارش خود را ‌در مورد امنیت سیستم‌های رایانه‌ای این گونه آغاز کرد:

«ما در معرض خطر هستیم و آمریکا روز به روز به رایانه وابسته می‌شود… این امکان برای تروریست‌ها وجود دارد که با یک صفحه کلید خسارت بیشتری در مقایسه با بمب اتمی به بار آورند» (Gabriel, 2004: 2).

بری کالین، یکی از متخصصان حوزۀ سایبر، تروریسم سایبری را این گونه تعریف نموده است:

«سوءاستفادۀ عمدی از سیستم، شبکه یا دستگاه‌های اطلاعاتیِ رایانه‌ای برای تحقق هدفی که مؤید یا تسهیل کنندۀ مبارزه یا اقدام تروریستی است» (بقایی هامانه و باقر پور اردکانی، ۱۳۸۴: ۳۵).

بالاخره در تعریف این پدیده می‌توان گفت: تخریب شدید داده ها و سیستم‌های رایانه‌ای و مخابراتی به وسیلۀ افعالی چون حملات سایبری یا تهدید به حمله، توسط اشخاص غیردولتی، برای ارعاب و یا اجبار دولت‌ها یا جوامع در دستیابی به اهداف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی یا اجتماعی. در تروریسم سایبری به جای اعمال خشونت مستقیم علیه اشخاص و یا اموال فیزیکی، عملیات مرتکب باعث تخریب داده های دیجیتال می‌شود (Denning, 2007: 2).

۱-۷-۲-۶-۱- تقسیم بندی بزه‌دیدگان تروریسم سایبری

با روشن شدن قلمرو مفهوم بزه‌دیده، می‌توان بزه‌دیدگان تروریسم سایبری را به دو دستۀ کلی اشخاص حقیقی و اشخاص حقوقی دسته بندی نمود. ‌بنابرین‏ در ذیل به تقسیم بندی بزه‌دیدگان تروریسم سایبری و به تشریح آنان در بزه مورد بحث می‌پردازیم.

۱-۷-۲-۶-۱-۱- بزه‌دیدگان حقیقی تروریسم سایبری

۱ – تعمیرات سه بار صورت گرفته باشد و نقص باقی باشد.

۲ – در مواردی که نقص مربوط به ایمنی بوده و احتمال صدمه جسمی یا جانی رود پس از یک بار تعمیر نقص برطرف نشده است.

۳ – خودرو بیش از یک ماه به دلیل تعمیرات غیرقابل استفاده شود.

من حیث المجموع جبران خسارت از طریق دادن معادل توسط خودروساز مطابق ماده ۴ قانون مذبور به دو شیوه دادن مثل و یا پرداخت قیمت ممکن می‌باشد که بسته به نظر مصرف کننده و توافق با خودروساز است.از فحوای ماده ۴ بر می‌آید که در صورت وقوع شرایط فوق نظر مصرف کننده خودرو صائب بوده و خودروساز مکلف است ‌بر اساس درخواست وی خسارت را جبران نماید.

۳-۴-۲- مرجع تعیین خسارت

مرجع تعیین خسارت در هر اختلاف و یا دعوایی دادگاه صالحه است چرا که در جامعه مدنی هیچ کس نمی تواند داور عمل خویش باشد.اصل‏ یکصد و پنجاه و نهم قانون اساسی اذعان دارد: مرجع رسمی‏ تظلمات‏ و شکایات‏، دادگستری‏ است‏.لذا در صورت اختلاف میان مصرف کننده (زیان‌دیده) و تولیدکننده خودرو(عامل زیان) تعیین خسارت بر عهده دادگاه صالح است.

تبصره ۲ ماده ۳ قانون حمایت از مصرف کنندگان خودرو مرجع صالح در رسیدگی به اختلافات میان آن دو را مشخص نموده است بر این اساس هیاتی متشکل از نماینده عرضه کننده خودرو ، کارشناس رسمی و کارشناس نیروی انتظامی و به ریاست کارشناس رسمی دادگستری و بر مبنای اکثریت آرای به اختلافات موجود میان عرضه کننده و مصرف کننده خودرو رسیدگی می‌کنند.تعیین خسارت خودرو یکی از مهم ترین اختلافات مطروحه می‌باشد که هیئت حل اختلاف مذبور صلاحیت رسیدگی به آن را دارد.اما هر یک از طرفین در صورت اعتراض به رأی‌ صادره می‌توانند به دادگاه صالحه رجوع کنند.همان گونه که در مباحث پیشین نیز ذکر کردیم به نظر می­رسد دادگاه صالح دیوان عدالت اداری است.(استناد به شق ۲ از ماده ۱۰ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲) اما در صورت تأیید دیوان بر ورود خسارت، تعیین میزان خسارت برعهده دادگاه های عمومی می­ باشد.(تبصره ۱ ماده ۱۰ قانون دیوان)

اما ترکیب هیئت حل اختلاف قابل انتقاد به نظر می‌رسد.با توجه به مبنای اکثریت آرای حضور نماینده عرضه کننده خودرو مغایر با اصول عدالت قضایی و بی طرفی مرجع مذبور می‌باشد و دادرسی عادلانه را تحت الشعاع قرار می‌دهد چرا که یکی از اعضا که دارای رأی‌ برابر با دو عضو دیگر بوده و این امر نمی تواند ضامن بی طرفی و استقلال هیئت حل اختلاف مذبور باشد.لذا پیشنهاد ما جهت تامین بهتر حقوق مصرف کننده این است که ترکیب هیئت حل اختلاف دگرگون شود به طوری که یا نماینده عرضه کننده خودرو حذف و یا حضور بدون حق رأی‌ را داشته باشد و فردی بی طرف از شورای رقابت یا از طرف سازمان حمایت از حقوق مصرف کنندگان جایگزین وی شود. و یا چنانچه اصرار بر حفظ وی (نماینده عرضه کننده خودرو) در ترکیب هیئت اختلاف باشد یک نماینده از طرف مصرف کنندگان و یک فرد بی طرف از طرف وزارت صنعت و معدن یا شورای رقابت یا قاضی بازنشسته نیز به هیئت افزوده وتعداد نفرات هیئت به پنج نفر رسیده که مبنای اکثریت رأی‌ اعضا باشد.

۳-۴-۳- تعیین میزان خسارت

اما مسئله ای دیگر که جبران خسارت حائز اهمیت است تاریخ تقویم خسارت است.بدین صورت که آیا روز وقوع خسارت ملاک محاسبه و تعیین میزان خسارت است یا روز صدور حکم و یا اجرای آن؟این موضوع از این جهت در حقوق ایران حائز اهمیت است که اطاله دادرسی از معضلات دادرسی عادلانه بشمار می‌آید.متاسفانه در رسیدگی های قضایی بسیار معمول گردیده و از سویی دیگر نظام اقتصادی نسبتا ناپایدار و تورم موجب کم ارزش شدن پول ملی به طور مداوم شده است.ممکن است این ادعا مطرح گردد که عامل زیان بایست قیمت روز وقوع حادثه را پرداخت کند سقوط ارزش پول و نوسانات بازار سبب خارجی محسوب می‌گردد و قابل انتساب وی نمی باشد.اما در پاسخ بایست به فلسفه مسئولیت مدنی مراجعه کرد.نخستین و ساده ترین فلسفه مسئولیت مدنی جبران خسارت زیان دیده و برقراری شرایطی به مانند قبل از وقوع حادثه می‌باشد.‌بنابرین‏ چنانچه خودرو پژویی در اثر نقص فنی ناشی از عیب تولید تلف شده است صاحب آن بایست با خسارت پرداخت شده بتواند خودرویی دیگر با همان مشخصات خریداری کند.لذا به نظر می‌رسد تعیینخسارت بایست ‌بر اساس قیمت روز صدور حکم تا اجرای حکم ممکن است مدت زمان زیادی طول کشد و مرحله تجدیدنظر و اجرای حکم خود آنقدر زمانبر شود که در نهایت در اثر تکانه های اقتصادی مبلغ تعیین شده کافی نباشد.در پاسخ ‌به این مسئله بایست ذکر کرد که مطابق بند سوم از ماده ۵۰۸ قانون آئین دادرسی مدنی،درخواست ضرر و زیانی که بعد از حکم نخستین به وجود آمده است ادعای جدید محسوب نمی شود و قابل طرح در دادگاه تجدید نظر است. ‌بنابرین‏ زیان‌دیده می ­تواند از دادگاه تجدید نظر درخواست افزایش میزان خسارت و انطباق آن را با وضع جدید نماید.همچنین در مواقع استثنایی دادگاه می‌تواند در حکم خود تجدید نظر کند این امر شامل مواردی است که تعیین عواقب حادثه در زمان حکم به صورت قطعی ممکن نباشد.همانند ماده ۵ قانون مسئولیت مدنی که مقرر می‌دارد:«اگر در موقع صدور حکم ، تعیین عواقب صدمات بدنی به طور دقیق ممکن نباشد،دادگاه از تاریخ صدور حکم تا دو سال حق تجدید نظر نسبت به حکم خواهد داشت.» ضمن آنکه در پاسخ به ادعای اخیر می توان به اصل اعتبار امر قضاوت شده نیز استناد کرد.بدین ترتیب که اگر مبلغ خسارت به طور قطعی در حکم دادگاه تعیین شده باشد ، این موضوع مشمول امر مختوم بوده و تجدید نظر در آن امکان پذیر نیست.همچنین بایست شرایط عامل زیان(پرداخت کننده خسارت)را نیز در نظر گرف و جبران خسارت نبایست موجب عسرت و تنگدستی وی نیز شود.آنچه که بند دوم از ماده ۴ قانون مسئولیت مدنی نیز بدان اشاره ‌کرده‌است.

‌بنابرین‏ می توان گفت که روز صدور حکم قطعی ملاک محاسبه ضرر و زیان می‌باشد.مگر آنکه در موارد کاملاً استثنایی همانند بند دوم از ماده ۵ قانون مسئولیت مدنی لازم به ذکر است که در مواردی که دادگاه به تقسیط زیان حکم می‌دهد بایست جهت پیشگیری از ناچیز شدن مبلغ پرداختی پس از مدتی تدابیر لازم اندیشیده شود.

۳-۵ – مسئولیت مدنی خودروسازان در قبال آلودگی محیط زیست

تغییر نوع زندگی بشر، صنعتی شدن، افزایش جمعیت و دیگر عوامل موجب گردید تا انسان سودجو نه تنها کمتر به محیط زیست و حفظ آن توجه کند، بلکه با سوء استفاده و سوء مصرف از آن به تخریب شدید آن بپردازد. لذا امروزه شاهد آن هستیم که بحران محیط زیستی، حیات انسان‌ها را بخطر انداخته است و آلودگی هوا، سوراخ شدن لایه اوزن، گرم شدن کره زمین و بسیاری معضلات زیست محیط جهان را در معرض خطر جدی قرار داده است. ‌بنابرین‏ اقتضا می­ کند که همگان در حفظ و سالم سازی آن تلاش نمایند.

سپس به مفهوم صمیمیت پرداخته شد و تعاریف مختلف از آن ارائه گردید و نظرات صاحب نظران در این زمینه مطرح شد. و گفته شد که صمیمیت اغلب به عنوان یک فرایند پویا توصیف می شود. صمیمیت احساساتی است که نزدیکی، تعلق و تماس را ایجاد می‌کند و یک نزدیکی، تشابه و روابط شخصی عاشقانه یا هیجانی با شخص دیگر، که مستلزم شناخت و درک عمیق از فرد دیگر می‌باشد. همچنین به بیان افکار و احساساتی است که نشانه تشابه با یکدیگر اشاره دارد. صمیمیت یک فرایند تعاملی است، محور این فرایند آگاهی، فهم، پذیرش، همدلی با هیجانات فرد دیگر، قدرشناسی یا پذیرش دیدگاه منحصر به فرد، فرد دیگر از دنیا‌ است. صمیمیت نیازی اساسی و مهم برای آدمی است، و تنها یک تمایل یا رغبت نیست.

در ادامه به مفهوم دلبستگی و نظریات مطرح در این زمینه پرداخته شد و گفته شد که دلبستگی از مفاهیم مهمی است که در اوان کودکی در افراد شکل می‌گیرد و دید فرد را نسبت به دنیا و اطرافیان از جمله پدر و مادر شکل می‌دهد و تاثیرات آن تا برزگسالی ادامه دارد، علی الخصوص در روابط زناشویی و روابط زوجی متبلور خواهد بود. دلبستگی در معنای کلی به پیوند عاطفی بین افراد اطلاق می‌گردد و در واقع افراد برای ارضای نیازهای عاطفی خود به یکدیگر تکیه می‌کنند. مفهوم دلبستگی در روان شناسی جدید ریشه در کارهای جان بالبی روان پزشک و روان تحلیل گر انگلیسی دارد. همه افراد دلبسته می‌شوند ولی کیفیت این دلبستگی در افراد مختلف متفاوت است. بر پایه طبقه بندی ‌در مورد سبک های دلبستگی نوزاد- مراقبت کننده، هازان و شیور به سبک هایی در روابط محبت آمیز بزرگسالان دست یافتند که با تاریخچه دلبستگی و الگوهای عملی آنان ارتباط دارد. این سبک ها عبارتند از۱ . سبک دلبستگی ایمن،۲٫سبک دلبستگی نا ایمن و۳٫ سبک دلبستگی دوسوگرا. سبک های دلبستگی در طول زمان در نمونه های جمعیت عمومی نسبتاً ثابت هستند. هر چند این عقیده که تجربه های دلبستگی اولیه می‌تواند بر سبک دلبستگی فرد در بزرگسالی تاثیر داشته باشد بحثی نیست. فرضیه های مربوط به منبع و میزان هم پوشی این نوع دلبستگی بحث انگیز می‌باشد. ‌بر اساس سوابق پژوهشی و تجارب کلینیکب شکی نیست الگوهای دلبستگی بزرگسالان ریشه در روابط دلبستگی کودکی دارند.

با توجه به آمار بالای طلاق در جامعه و لزوم حساسیت و توجه بیشتر نسبت ‌به این مسئله، بررسی آن از هر نقطه نظری می‌تواند کمک کننده باشد. نتایج تحقیقات گوناگون نشان داده است که مشکلات روان شناختی و ارتباطی بین زوجین یکی از علل اصلی در بروز این مسئله است. باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین در زندگی مشترک از عواملی هستند که در خیلی از مواقع باعث بروز مشکل و تعارض در رابطه زناشویی می‌شوند. باورهای ارتباطی ناکارآمد گرایشاتی هستند که باعث می‌شوند فرد در ارتباط با همسر خود در زندگی زناشویی به شیوه ای ناکارآمد و غیرمنطقی برخورد کند و باعث بروز مشکلات جدی در ارتباط زوجین با هم دیگر خواهد شد. در این باورها زوجین طبق عقیده و ذهنیت منفی ای که در رابطه زناشویی با همسر خود دارند، رفتار می‌کنند و بسیاری از باورهای ارتباطی ناکارآمد را در رابطه با همسر خود به عنوان واقعیت پذیرقته اند و همین امر باعث به وجود آمدن مشکلات ارتباطی ای بیشر زوجین با همدیگر خواهد شد.

فصل سوم

روش پژوهش

روش پژوهش

روش این پژوهش از نظر هدف توصیفی و از نظر شیوه اندازه گیری داده ها از نوع همبستگی می‌باشد. در این پژوهش باورهای ارتباطی، سبک های دلبستگی و صمیمیت زناشویی در معلمان متاهل شاغل در آموزش و پرورش بررسی می‌شوند و مورد مقایسه قرار می گیرند و هیچ دخل و تصرفی در متغیر های پژوهش انجام نمی گیرد. ‌بنابرین‏ در تحقیق حاضر متغیر ها بدون هیچ گونه دستکاری مطالعه و مورد بررسی قرار می گیرند.

جامعه پژوهش

جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مردان متاهل شاغل در آموزش و پرورش شهر کرمانشاه در سال تحصیلی۹۴-۱۳۹۳ بود، که بر اساس آمار اعلامی اداره آموزش و پرورش کرمانشاه حدود ۱۸۰۰ نفر مرد متاهل در آموزش و پرورش شهر کرمانشاه مشغول به کار هستند.

نمونه و روش نمونه گیری

روش نمونه گیری مورد استفاده در این پژوهش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای است، ‌به این صورت ابتداء به اداره آموزش و پرورش مرکزی شهر کرمانشاه مراجعه شد. سپس به روش تصادفی از نواحی سه گانه آموزش و پرورش کرمانشاه ناحیه یک انتخاب شد. در ادامه لیست مدارس دولتی همراه با آمار معلمان شاغل در مدارس ناحیه یک استخراج شد. سپس ‌بر اساس حجم جامعه به دست آمده، نسبت به برآورد نمونه مکفی جهت اجرای پژوهش اقدام گردید. با توجه به اینکه در این گونه پژوهش ها یکی از راه های برآورد حجم نمونه در نظر گرفتن حجم نمونه سه پژوهش انجام شده در حیطه مورد پژوهش است، که در این پژوهش ۱۰۰ نفر از معلمان مدارس ناحیه یک آموزش و پرورش کرمانشاه از جامعه ۱۸۰۰ نفر معلمان مرد متاهل شاغل در آموزش و پرورش به صورت تصادفی بر اساس لیست تهیه شده در آموزش و پرورش مطابق با جدول مورگان انتخاب شدند. لازم است اشاره شود که جهت جلوگیری از افت و ریزش نمونه و حذف پرسشنامه های ناقص ۱۰ نفر نمونه اضافی انتخاب شد.

متغیرها

متغیرهای پیش بین: باورهای ارتباطی، سبک های دلبستگی

متغیر ملاک: صمیمیت زناشویی

متغیرهای کنترل: جنسیت، سن

روش جمع‌ آوری اطلاعات

برای گردآوری داده ها از ۳ پرسشنامه سیاهه باورهای ارتباطی اپشتاین و آیدلسون، مقیاس تجربه روابط نزدیک ، مقیاس صمیمیت زناشویی استفاده شد.

۱) سیاهه باورهای ارتباطی^[۱۶۲] (RBI)

این پرسشنامه دارای ۴۰ سوال است که برای اندازه گیری باورهای ارتباطی درباره روابط زناشویی توسط اپشتاین و آیدلسون^[۱۶۳] (۱۹۸۱) ساخته شده است و نسخه فارسی آن توسط مظاهری و پور اعتماد (۱۳۸۰) تهیه شده است.

این پرسشنامه دارای ۵ خرده مقیاس است که عبارتند از: الف-باور به مخرب بودن مخالفت، ب-باور به عدم تغییرپذیری همسر، پ-توقع ذهن خوانی، ت-کامل گرایی جنسی، ث-باور ‌در مورد تفاوت‌های جنسیتی. سوالات این پرسشنامه از نوع لیکرت می‌باشد و آزمودنی‌ها نظر خود را ‌در مورد هر عبارت در قالب یکی از گزینه ها ابراز می دارند.

شیوه نمره گذاری

شیوه نمره گذاری ‌به این صورت است که برای سوالات مثبت، نمره صفر به گزینه کاملا غلط، نمره ۱ به گزینه کاملا غلط، نمره ۲ به گزینه احتمالا غلط است یا این که بیشتر غلط است تا درست، نمره ۳ به گزینه احتمالا درست است یا اینکه بیشتر درست است تا غلط، نمره ۴ به گزینه درست است و نمره ۵ به گزینه کاملا درست است داده می شود و برای سوالات منفی روش دیگری به کار می رود.

صفر: کاملاً درست است، ۱:درست است، ۲:احتمالاً درست است یا اینکه بیشتردرست است تا غلط، ۳: احتمالا غلط است یا اینکه بیشتر غلط است تا درست، ۴: غلط است، ۵: کاملاً غلط است.

آرگایل(۱۹۸۷؛ ترجمه گوهری نارکی و همکاران، ۱۳۸۲) معتقد است شادکامی یکی از ابعاد اصلی تجربه انسان منجمله خلق مثبت، رضایت از زندگی و شناخت­هایی از قبیل خوش­بینی و عزت نفس به شمار می­رود. شادی، تا حدودی به واسطه خصوصیات عینی زندگی، از قبیل ثروت، اشتغال و ازدواج ایجاد می­ شود، اما عوامل ذهنی نظیر چگونگی تصورات ما از آن شرایط مثلاً مقایسه با دیگران و انطباق نیز در ایجاد شادی نقش دارند.

تپوی سودهیکوی^[۷۰] (۱۹۹۷) اعتقاد دارد هرکسی در دنیا شادمانی را دوست دارد و رنج بردن را دوست ندارد. او از دو نوع شادمانی یاد می­ کند: (۱) شادمانی جسمانی و (۲) شادمانی ذهنی. هر دو نوع شادمانی به یکدیگر ‌وابسته­اند، یعنی، اگر جسم شاد باشد می ­تواند شادمانی ذهنی را به دنبال داشته باشد.

مکتب بودا اعتقاد دارد که شادی واقعی با ثروت یا مشهور شدن به دست نمی­آید. ما مردم مشهور و میلیونری با موقعیت­های بالا را می­بینیم که طبیعتاً با این همه ثروت باید شاد باشند ولی در می­یابیم که شادی واقعی از چیزهای مادی ناشی نمی­ شود زیرا این چیزها منبعی از شادی واقعی نیستند بلکه باعث رنج افراد نیز می­ شود. شادی واقعی در درون ذهن ما است، مردمی که می­خواهند ‌به این نوع شادی دست پیدا کنند باید رشد ذهنی را که بودا کشف و تأیید ‌کرده‌است، تمرین کنند(گوهری نارکی و همکاران، ۱۳۸۲).

بربنر^[۷۱](۱۹۹۸؛ به نقل از آریایی مقدم، ۱۳۸۲) شادکامی را متغیری می­داند که پایه­ زیست‌شناختی دارد و در اثر عوامل موقعیتی و محیطی ایجاد نمی­ شود. وی در مطالعه میان فرهنگی خود ‌به این نتیجه رسید که در ملت­ها و فرهنگ­های گوناگون و در محیط و موقعیت­های اجتماعی، مردم در زمینه شادکامی با هم متفاوتند و این تفاوت­ها پایدار است. این پایداری تفاوت­های موجود میان افراد، شادکامی را به ویژگی شخصیتی متأثر از رخدادها پیوند می­دهد.

شادمانی ذهنی اشاره دارد به اینکه مردم زندگی خود را چگونه ارزیابی ‌می‌کنند و شامل متغیرهایی از قبیل رضایت از زندگی، رضایت از وضعیت زناشویی، رضایت از کار، فقدان افسردگی، اضطراب و وجود عواطف و خلقیات مثبت می­ شود. ارزیابی شخص از خود ممکن است به شکل شناختی باشد، مثلاً، هنگامی که شخص به طور کلی ‌در مورد رضایت از زندگی خود یا جنبه­هایی از زندگی مانند تفریحات به قضاوت آگاهانه می­نشیند. ممکن است ارزیابی شخص به شکل عاطفی نیز باشد (تجربه هیجانات و خلقیات ناخوشایند و خوشایند مردم در مواجه با زندگی خود). ‌بنابرین‏، گفته می شود اگر شخص رضایت از زندگی و غالباً خوشی را تجربه کند و فقط گاه گاهی هیجانی مثل غمگینی و خشم را تجربه نماید دارای شادکامی ذهنی بالا خواهد بود. برعکس، اگر از زندگی خود ناراضی است و خوشی و علاقه اندکی را تجربه نماید و هیجانات پیوسته منفی، مثل خشم و اضطراب را احساس نماید دارای شادمانی ذهنی پایینی است(مظفری و هادیان ­فرد، ۱۳۸۴).

چند ویژگی اساسی در مطالعه شادمانی ذهنی وجود دارد. یک، کل دامنه بهزیستی از زجر و عذاب^[۷۲] تا وجد و شعف^[۷۳] را در بر ‌می‌گیرد و صرفاً به حالات نامطلوبی مثل افسردگی یا نا امیدی محدود نمی­ شود. ‌بنابرین‏، حوزه شادمانی ذهنی صرفاً شامل حالات نامطلوبی نمی­ شود که توسط روانشناسان بالینی مورد استقبال قرار گرفته است. به عبارت دیگر، حوزه شادمانی ذهنی صرفاً به مطالعه افسردگی و اضطراب ختم نمی­ شود بلکه عواملی که تا اندازه­ای افراد شاد را از افراد با شادی متوسط و از افراد فوق­العاده شاد متمایز می­ کند را نیز در بر ‌می‌گیرد و دوم، شادمانی ذهنی برحسب تجربه درونی هر شخص تعریف شده است و موقعیتی که صحبت از ارزیابی شادمانی ذهنی است چارچوب داوری خارجی^[۷۴] تحمیل نمی­ شود. به عبارت دیگر، برای توصیف میزان شادمانی هرکس باید درون پوست وی رفت(میرز^[۷۵] و دینر، ۱۹۹۵؛ به نقل از مظفری و هادیان فرد، ۱۳۸۴).

با این که بسیاری از ملاک­های بهداشت روانی از بیرون توسط محققین و درمانگران دیکته می شود (پختگی، خود مختاری و واقع‌بینی) شادمانی ذهنی از دیدگاه خود شخص ارزیابی می­ شود. اگر شخصی فکر کند که زندگی­اش خوب پیش می­رود ‌بنابرین‏ درون این چارچوب زندگی او خوب پیش می­رود. این ویژگی، حوزه شادکامی ذهنی را از روانشناسی بالینی سنتی فراتر می­برد؛ زیرا در این حوزه بر ادراکات افراد از زندگی خود، وزن و بهاء داده می­ شود. پس در حوزه شادکامی ذهنی دیدگاه شخص ‌در مورد بهزیستی­اش از اهمیت برجسته­ای برخوردار است. ویژگی نهایی شادمانی ذهنی این است که این سازه صرفاً به خلقیات زودگذر نمی­پردازد. بلکه بر حالات بلند مدت­تر تکیه دارد. با اینکه خلق یک شخص احتمالاً با هر رویدادی نوسان می­یابد، پس شادمانی ذهنی به خلقیات شخص در بعد زمان طولانی علاقمند است. به هر حال آنچه که در یک لحظه غالباً منجر به شادمانی می­ شود ممکن است همان چیزی نباشد که در بلند مدت هم شادمانی ذهنی را موجب می­ شود (همان منبع).

بیسواس^[۷۶] و دینر(۲۰۰۰؛ به نقل از مظفری و هادیان فرد، ۱۳۸۴) اعتقاد دارند شادمانی ذهنی پدیده­ای است که شامل مقوله­ های گسترده ­ای از قبیل پاسخ­های هیجانی، حوزه ­های رضایت و قضاوت‌های کلی از زندگی می­ شود. شادمانی ذهنی سه مؤلفه­ی مهم می ­تواند به نوبت به تقسیمات فرعی تجربه شوند. رضایت کلی می ­تواند به رضایت از حوزه ­های گوناگون زندگی از قبیل تفریحات، عشق، ازدواج، دوستان و غیره تقسیم شود و هر کدام از این حوزه ها را ‌می‌توان به جنبه­ های^[۷۷] ریزتر تقسیم نمود. عاطفه­­ی خویشاوندان می ­تواند به هیجانات ویژه­ای از قبیل لذت، محبت، غرور و خرسندی تقسیم شود و بالاخره عاطفه­ی ناخوشایند می ­تواند به هیجانات و خلقیات ویژه­ای از قبیل شرم، گناه، غمگینی، خشم و اضطراب مجزا شود. هر یک از این تقسیمات می ­تواند به تقسیمات فرعی­تری نیز بیانجامد. مثلاً یک پژوهشگر ممکن است رضایت از زندگی را مطالعه کند، دیگری ممکن است موضوع جزئی­تر رضایت از زناشویی را بررسی کند.

۲-۲۰- نظریه­ های شادمانی

۱-­ دیدگاه روانشناختی: از دیدگاه روانشناسان، شادی یک هیجان ناپایدار است و می ­تواند برای چند ثانیه، چند دقیقه و چند ساعت ادامه داشته باشد. حال اگر احساس شادی بیش از چند ساعت ادامه یابد و برای مدت­ها نیز پایدار بماند در این صورت به آن احساس خوشبختی یا شادکامی می­گویند.

یکی از نظریه­ های شادکامی از دیدگاه روانشناسی «نظریه سطح انطباق^[۷۸]» نام دارد.بر اساس این نظریه احساس شادکامی هر فرد با مقایسه اوضاع و احوال و شرایط فرد بهبود پیدا می­ کند به همان نسبت معیار شادکامی فرد نیز بالاتر می­رود. به هر حال هر یک از ما احساس شادکامی را با کلمات خاصی تعریف می­کنیم که هر چند معنای این کلمات برای همه ما قابل فهم و درک است، ولی همه افراد نمی ­توانند تعریف کاملاً مشابهی برای احساس شادکامی ارائه دهند. هر یک از ما در ارائه تعریفی برای شادکامی و تعقیب آن یک هدف نهایی را دنبال می­کنیم و تصمیمات اساسی و مهم زندگی خود را بر اساس آنچه که فکر می­کنیم ما را خوشبخت­تر و شادکام­تر خواهد کرد، انجام می­دهیم(مظفری و هادیان فرد، ۱۳۸۴).